توضیحات
براکت آسانسور T16 یکی از مهمترین و قویترین انواع براکتهای مورد استفاده در نصب ریلهای راهنمای آسانسور است. این براکتها به طور خاص برای مهار و تثبیت ریلهای T16 طراحی شدهاند که خود این ریلها در آسانسورهای با سرعت بالا، ظرفیت زیاد و ارتفاعات بلند به کار میروند. براکت T16 نقش اساسی در حفظ پایداری، ایمنی و حرکت نرم آسانسور در این پروژههای مهم ایفا میکند.
نقش و اهمیت براکت T16 در سیستم آسانسور
وظایف و اهمیت براکت T16 بسیار شبیه به براکت T9 است، اما با تأکید بر تحمل بارهای بیشتر و شرایط سختتر:
- مهار و تثبیت ریلهای سنگین: براکت T16، ریلهای T16 را که از نظر ابعاد و وزن بزرگتر و سنگینتر هستند، به طور محکم به سازه چاه متصل میکند. این مهار قوی برای جلوگیری از هرگونه انحراف یا لرزش ریلها در سرعتهای بالا و با کابینهای سنگین ضروری است.
- تحمل نیروهای بالا: در آسانسورهای پرسرعت یا با ظرفیت بالا، نیروهای دینامیکی و استاتیکی وارده به ریلها بسیار زیاد است. براکت T16 باید توانایی تحمل این نیروها را در حین حرکت عادی و به خصوص در زمان فعال شدن سیستم ترمز ایمنی (پاراشوت) داشته باشد. ضخامت این براکتها معمولاً 5 میلیمتر است که نشان از استحکام بالای آنهاست.
- اتصال به سازه اصلی: این براکتها ریلها را از طریق لقمههای مخصوص و پیچ و مهره، به اسکلت فلزی (آهنکشی) چاه آسانسور یا دیوارههای بتنی/برشی آن متصل میکنند.
- تصحیح ناشاقولی چاه با دقت بالا: در آسانسورهای بلندمرتبه و پرسرعت، دقت شاقول بودن ریلها حیاتی است. براکت T16 با قابلیتهای تنظیم خود، به نصابان اجازه میدهد تا انحرافات جزئی چاه را تصحیح کرده و ریلها را با دقت میلیمتری و به صورت کاملاً موازی و شاقول نصب کنند. این امر به حرکت بدون لرزش و صدای کم کمک میکند.
- کاهش لرزش و صدا: نصب صحیح براکت T16 باعث میشود که کابین و وزنه تعادل، حرکتی روان و پایدار داشته باشند و لرزش و صدای ناشی از حرکت به حداقل برسد.
مشخصات فنی و کاربرد براکت T16
- ریل T16: این ریلها بزرگترین سایز استاندارد ریلهای آسانسور موجود در بازار ایران هستند (پس از T5 و T9) و برای آسانسورهای با مشخصات زیر به کار میروند:
- ظرفیت بالا: معمولاً برای آسانسورهای با ظرفیت 8 نفر به بالا (مانند 10، 12 یا 13 نفر).
- سرعت بالا: مناسب برای آسانسورهایی با سرعتهای 1.6 متر بر ثانیه و بالاتر (تا 2.5 متر بر ثانیه).
- ارتفاع بالا: در ساختمانهای بلند (معمولاً بیش از 30 متر یا حتی بالای 50 متر) که نیاز به پایداری بیشتر ریلها وجود دارد.
- کاربرد: ریل T16 عمدتاً به عنوان ریل راهنمای کابین در این نوع آسانسورها استفاده میشود. در آسانسورهای با ظرفیت بسیار بالا، ممکن است ریل T16 برای وزنه تعادل نیز استفاده شود و ریل کابین از نوع T125 باشد.
- جنس: براکتهای T16 معمولاً از ورق فولادی با ضخامت بالا (معمولاً 5 میلیمتر) ساخته میشوند و برای مقاومت در برابر زنگزدگی، ممکن است آبکاری گالوانیزه شوند.
- اتصال به ریل: همانند سایر براکتها، براکت T16 مستقیماً به ریل جوش داده نمیشود. اتصال از طریق لقمههای مخصوص T16 (چدنی یا فولادی) و پیچ و مهرههای قوی (معمولاً نمره 12) صورت میگیرد. هر براکت معمولاً با دو لقمه، ریل را محکم در جای خود نگه میدارد.
- اتصال به سازه: براکتها به طور معمول به اسکلت فلزی (آهنکشی) چاه آسانسور جوشکاری میشوند. در پروژههای بدون آهنکشی، از انکربولتهای قوی برای اتصال به دیوارههای بتنی استفاده میگردد.
نکات حیاتی در نصب براکت T16
نصب براکتهای T16 و ریلهای T16، به دلیل ابعاد و وزن بالا و اهمیت در ایمنی آسانسورهای پرسرعت، نیازمند دقت و تجربه بسیار بالایی است:
- نقشه اجرایی دقیق: نصب باید دقیقاً طبق نقشههای اجرایی و محاسباتی آسانسور انجام شود. هرگونه انحراف میتواند عواقب جدی داشته باشد.
- مکانیابی دقیق: محل نصب هر براکت باید با دقت بسیار بالا و با توجه به فواصل استاندارد (معمولاً حداقل 1.5 متر و حداکثر 2.5 متر، بسته به طراحی و بارگذاری) تعیین شود.
- شاقولکاری و گونیا بودن: ریلها باید با دقت فوقالعادهای نسبت به یکدیگر و نسبت به دیواره چاه، شاقول و گونیا باشند تا حرکت کابین کاملاً نرم و بدون لرزش باشد.
- جوشکاری استاندارد: در صورت جوشکاری براکتها به آهنکشی، جوشکاری باید توسط جوشکار ماهر و مطابق با استانداردهای مربوطه انجام شود.
عدم نصب صحیح براکت T16 میتواند منجر به لرزشهای شدید کابین، سایش غیرعادی کفشکها، افزایش صدا و حتی از کار افتادن سیستم ایمنی (پاراشوت) در زمان لازم شود که همگی خطرات جدی را به همراه دارند. بنابراین، انتخاب براکت با کیفیت و نصب حرفهای آن از اهمیت بالایی برخوردار است.

نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.